Postępowanie z prosiętami w okresie odsadzenia
Okres odsadzenia prosiąt to czas dużych zmian w ich życiu. Prosiętom towarzyszy duży stres związany ze zmianą środowiska, przejście z żywienia z mleka lochy na pasze stałe, czy łączenia w grupy. Optymalnym okresem w którym odsadzamy prosięta jest 28 dzień ich życia i osiągnięcie wagi 8 kg. W tym wieku i przy tej wadze prosięta przenoszone są do odchowalni w której powinna panować temperatura w granicach 270C i wilgotność powietrza 50-60 %. Temperatura w kolejnych tygodniach powinna być obniżana o 1oC . Wysokość temperatury w pomieszczeniach dla prosiąt zależy od masy ciała zwierząt, typu podłogi, jakości paszy i wilgotności powietrza. Prosięta utrzymywane na rusztach powinny mieć temperaturę wyższą o 2-3oC w stosunku do prosiąt utrzymywanych na słomie. Kolejnym bardzo ważnym czynnikiem jest zapewnienie prosiętom odpowiedniej wielkości powierzchni kojca. Na jedno zwierzę powinniśmy przeznaczyć około 0,3 m2 posadzki kojca. W kojcu nie powinna też być utrzymywana zbyt liczna grupa zwierząt. Idealnie by było jeżeli cały miot byłby przenoszony do jednego kojca i w takiej grupie dorastał do końca tuczu. Jeżeli grupujemy prosięta z kilku miotów to pamiętajmy o łączeniu prosiąt w jednakowych wagach i wielkościach, a także nie przesadzajmy z ich liczebnością. Obsada kojca w systemie rusztowym nie powinna przekraczać 40 sztuk, a na głębokiej ściółce 100 – 150 sztuk. Zwierzęta powinny mieć wystarczającą ilość miejsca przy korycie która powinna wynosić w pierwszych 10 dniach życia około 7 cm na jedno prosię. Jest to bardzo istotne ze względu na to że prosięta są przyzwyczajone jeść i pić jednocześnie. Paszę należy zadawać kilka razy w ciągu doby w małych ilościach. W celu poprawy smakowitości paszy można ja mieszać ze słodzikami, substancjami aromatyzującymi, czy mączką rybny. Podawana pasza dla prosiąt to profesjonalnie przygotowany prestarter który powinien zawierać w 1 kg paszy:16Mj energii strawnej, 20-21 % białka oraz 1,6% lizyny jak również odpowiednią ilość witamin i soli mineralnych. Poziom włókna w paszy dla prosiąt nie powinien przekraczać 3,5%. W skład prestarteru powinny wchodzić : ekstrudowane ziarna zbóż, preparaty mlekopochodne i mlekozastępcze, mączka rybna, glukoza, witaminy , zakwaszacze i substancje zapachowe. Prosiętom powinniśmy również zapewnić stały dostęp do świeżej i czystej wody, regularnie kontrolowanej pod względem koloru, zapachu i smaku. Jeżeli stosujemy poidła smoczkowe to zwracajmy uwagę na wielkość przepływu wody, która powinna wynosić około 0,75 l/minutę i obsadę nie większą niż 7 sztuk na jedno poidło. Ważna jest również wysokość montażu samego poidła. Wysokość ta powinna być dobrana do odpowiedniej wielkości zwierząt (montaż na różnej wysokości 25 i 40 centymetrów). Jeżeli w chlewni występują problemy zdrowotne to powinniśmy wdrożyć odpowiedni program leczenia zwierząt po konsultacji z lekarzem weterynarii opiekującym się naszymi zwierzętami. Szczególnie młode prosięta są narażone na działanie różnego rodzaju patogenów bytujących w środowisku chlewni. Dlatego też należy regularnie czyścić i dezynfekować kojce , a najlepiej konsekwentnie stosować system „całe pomieszczenie pełne- całe pomieszczenie puste”.
Stanisław Piątkowski
KPODR w Minikowie, Oddział Zarzeczewo
